ARCHITECTUUR IN DE 4 WIJKEN VAN AURAY

Als vervolg op de vorige blog de belangrijkste bezienswaardigheden in de vier wijken van Auray. Terplaatse kunt u deze bewonderen, door de in de grond bevestigde spijkers met een hermelijn te volgen. Zo wordt u langs de 33 informatiepanelen over het erfgoed van Auray geleid. Auray is niet voor niks lid van de Unie van Kunst en Geschiedenis en van Historische steden van Bretagne.

Hieronder een beschrijving van deze 4 prachtige wijken van Auray.

SAINT GOUSTAN
Deze wijk valt onder de bescherming van de heilige Goustan (Saint Goustan), werkgever van de zeelieden en de vissers, en bevindt zich naast twee klokketorens: de kerk St-Sauveur (Redder) (15de eeuw) en de kapel van Notre-Dame van Lourdes (eind 19de eeuw).

De straat van de klein haven hergroepeert vandaag het grootste aantal huizen met zijden van hout (9 van de 40 overgebleven huizen) in Auray. In deze wijk ligt een brug van steen (vermoedelijk 13de eeuw) die de lage stad met de hoge stad verbindt. De huidige vorm van de brug gaat terug tot de 18de eeuw. Aan het rechteruiteinde van de burg is het octrooigebouw gebouwd.

In de hoge stad liggen nu de ruïnes van een kasteel. Het kasteel van Auray was het verblijf van de hertogen, en eveneens een strategische sterke plaats. Vandaag de dag bestaan er enkele overblijfsels aan de rechte kant van de rivier: een ronde toren een zogenoemde ‘omloop van talus en drie steunberen’ die het lichaam van de woningen van het kasteel ondersteunden. Het kasteel werd uiteindelijk op de veiling in 1560 in opdracht van koning Henri II verkocht, nadat het door Franse troepen was ingenomen. Alvorens tot de verkoop van de ruïnes van het kasteel over te gaan, wordt een ‘nieuwe straat’ op 6 september 1560 gecreëerd op de noordelijke slotgracht. Enkele jaren later, is de straat volledig met huizen bevolkt en krijgt de naam ‘rue du château’. Naast enkele huizen in zijden van hout, beschikt de straat over mooie grote huizen gebruikmakend van kalksteen, edelmateriaal en erg in de mode in de 17de en 18de eeuw.

PLACE DE LA REPUBLIQUE EN ZIJN OMGEVING
Van de Middeleeuwse hallen, is er hedendaags niets meer over. Enkel zijn plaats is behouden gebleven. De hallen werden herhaaldelijk tijdens de geschiedenis vernietigd en vervolgens weer opgebouwd worden. De huidige hallen dateren uit 1999.

In 1742 werd het huidige stadhuis ten oosten van de hallen gebouwd. Het stadhuis bevindt zich ten hoogte van de verdieping van de hallen. De definitieve opening vond pas plaats in 1782. De architect Jean Detaille de Kerroyant gebruikt materialen van het gebied en plaatselijke architectuur van kalksteen van Taillebourg (Charentes) in een zuivere Franse stijl.

Ten Noord-Westen wordt in 1907 een openbaar gebouw aangebouwd tegen de hallen. Tot juni 2006, wordt de benedenverdieping door het kantongerecht bezet, terwijl de bovenverdieping een klein Italiaans theater herbergt en dient als feestzaal.

La rue du Lait
De kapel de la Congregatie, van de mannen van de Onbevlekte Ontvangenis, dient vandaag de dag als VVV. Zij dateert uit de 17de eeuw. De handwerkslieden verenigden zich hier om te bidden tot de maagd. Enkel de voorgevel is oorspronkelijk.

De kerk St. Gildas werd in 1663 afgerond. De architect Gilles Monsay verenigt middeleeuwse vormen en barokke stijl. Binnen het gebouw te bezichtigen: monumentaal altaarstuk van de 17de eeuw, orgels van de 18de eeuw en vier standbeelden van de evangelisten (1838) onder het westelijke portaal.

Rue du Jeu de Paume
Afgerond in 1788, de gevangenis in deze straat is een van de modernst van het departement. Hier konden 90 gevangenen worden opgesloten. De gevangenis blijft in gebruik tot 1897, de datum waarop zij eigendom van de stad wordt. De begane grond getuigt nog van de hardheid. Twee uitgebreide disciplinaire cellen beschikken over slaan-zijde banken waar op de gevangenen sliepen.

Place du Four Mollet
In Auray zoals een beetje overal in Europa, plaatst de orde van de Heilig-Geest (ontstaan in de 12de eeuw in Montpellier) een commanderie van de Heilig-Geest. Hun doel is om de armen en de wezen te helpen. Volkomen verandert gedurende de geschiedenis, krijgt het gebouw zijn oorspronkelijk gedaante terug tijdens de restauratie van 1990-1994. De architecten, onderscheiden 2 fases van de bouw: het oudste aan de oostkant (13de eeuw) stemt met het hart overeen en het recentste westwaarts (14de eeuw) stemt met het schip overeen. De architectuur van dit middenschip met 5 overspanningen en een vlak hoofdeinde is zeldzaam in Bretagne. Daarentegen is het portaal gelegen op het zuidwesten van de latere kapel meer klassiek in de regio.

Een laatste mis wordt in 1970 in de kapel ge houden. Gedurende twee eeuwen zal de kapel militairen, brandweerlieden, leerlingen en verenigingen zien voorbijtrekken. Zij krijgt de naam ‘kazerne Duguesclin’ toegekend. Hedenhaags worden er in de kapel tentoonstellingen en soms voorstellingen gehouden.

Rue des Fèves
Het mooiste huis met zijden van hout bevindt zich op straatnummer 21 in de Rue Alexandre Jardin. Gedateerd eind 16de eeuw, heeft zij in de puntgevel: dakvensters, vensters met vensterkruisen, figuren en fabeldieren.

HET STATION (LA GARE)
Vanaf 1862 tot aan de tweede wereldoorlog houdt het station van Auray niet op om zijn activiteiten te ontwikkelen en zich te vergroten: hangar van locomotieven, reparatie werkplaatsen, onderhoud, hallen en bergplaats van goederen, vakschool, kantine en slaapzalen. Dit nieuwe vervoermiddel concurreert sterk met de binnenscheepvaart en trekt ondernemingen aan. De economische activiteit en de groei van de bevolking vereisen winkels, scholen en een kerk. Een hele wijk wordt uit de grond gestampt. De woningen van de straat Jean Jaurès en de laan de Gaulle zijn getuigen van deze gouden periode.

KERLEANO
In het gehucht Kerléano wordt op 1 januari 1771 Georges Cadoudal geboren in een familie van boeren. Hij wordt later het hoofd van het koninklijk en katholiek leger van Bretagne. Weigerend om zich in 1800 over te geven, vindt hij hulp bij de eerste minister van Engeland. Maar opgegeven door de boeren en achtervolgd door de politie, wordt Cadoudal tenslotte in Parijs aangehouden en op 25 juni 1804 op de stakingsplaats onthoofd. De Bretonnen van Morbihan besluiten om een mausoleum te wijden ter nagedachtenis aan hem. Charles X, de hertogin van Berry en de stad Auray dragen bij aan de bouw. Begonnen in 1825, zal de bouw van het mausoleum in de stijl néo-klasiek niet af zijn in mei 1830, het moment van terugkeer van het vermoedelijke skelet van Georges Cadoudal. Slechts in 1852 kan hij in het mausoleum worden begraven. Geplaatst tegenover het mausoleum, wordt de bescheiden woonplaats van Cadoudal in ruime mate vergroot en in de 19de eeuw omgebouwd tot kasteeltje.

De kapel Saint Cado dateert uit de 16de eeuw. Om zijn sloop te vermijden ,wordt zij gekocht door de familie Cadoudal op het moment van de inventarisatie door de Staat van de goederen van de Kerk (1905-1906). Verschillende leden van de familie en in het bijzonder generaal Joseph van Cadoudal zijn er begraven.

Meer informatie kunt u vinden op de website van Auray.

Binnenkort weer een nieuwe blog. Vragen en reacties blijven welkom.

Groeten,

Bram van Camping de la Plage